Alweer 1 maand in Jamaica!
Door: MaaikeMeindertsma
Blijf op de hoogte en volg Maaike
09 Juli 2012 | Jamaica, Mandeville
Lieve lezers ;)
Ik vond dat het wel tijd werd om wat meer te vertellen over mijn werk & over de weekenden weg.
Mijn introductie dag was op een vrijdag. De andere vrijwilligers gingen dat weekend naar Negril en ik wou graag mee! De introductiedag stelde niet zoveel voor. Veel gewacht en rondje door Mandeville gelopen. En bij het weeshuis gekeken. En normaal ga je op die dag ook naar de bank om geld te wisselen enzo maar ik wissel sowieso nooit en ik had het jm geld al. Om 1 uur gingen we verzamelen bij een bank, en ik stond samen met de introductiemevrouw bij de verkeerde bank. Haha. Maar goed, toen gingen we met een groep meiden richting Negril. Tijdens dit weekend kon ik nog niet helemaal ontspannen omdat ik net afscheid had genomen van Harmen en gewoon nog even aan het idee moest wennen dat het nu echt was begonnen. Maar het strand daar is heerlijk en we hadden 2 nederlanders ontmoet die bij de VPRO werkten en daar zijn we mee op stap geweest, dat was super gezellig.
Die maandag daarop was mijn eerste werkdag. Ik had vrijwel geen verwachtingen omdat ik niet wist wat ik kon verwachten. Tijdens het weekend in Negril had ik veel negatieve verhalen gehoord over de manier waarop ze hier soms met kinderen omgaan. Veel slaan & schreeuwen. Maar mijn weeshuis is gelukkig anders. Ik heb nog nooit gezien dat een kind werd geslagen. En je kunt echt merken dat ze hier om de kinderen geven.
Mijn werkdagen zien er als volgt uit. Ochtends ga ik om 8:40 weg, en loop ik naar een weg waar de taxi's rijden. Dan wacht ik op een lege taxi, en vraag ik of hij me naar boven kan brengen en dat ik de weg wel weet. Ik geef ze altijd 100 jm dollar (minder dan 1 euro). Dat is een hele redelijke prijs. Soms zijn ze het er niet mee eens maar dan vertel ik ze dat ik dat altijd betaal en dan is het goed.. ;)
Taxi's proberen regelmatig de prijs omhoog te gooien aangezien je blank bent. Het zijn allemaal route taxi's met een vaste prijs. Maar de lege taxi's die ik aanhoud waren niet van plan om die route te volgen, dus daar is geen vaste prijs voor..
Eenmaal in het weeshuis willen alle kinderen opgetild worden. In het begin tilde ik ze steeds op. Maar ik probeer ze nu te laten leren dat ze zich ook blij kunnen voelen zonder dat iemand ze vast houd. Ze zijn namelijk totaal niet zelfstandig, en willen constant aandacht. Heel logisch natuurlijk, maar wil ze graag meegeven dat ze ook zelf kunnen spelen en niet die constante aandacht nodig hebben. De oudere kinderen (ouder dan 5) vertel ik meestal dat ze groot genoeg zijn om zelf te lopen en geef ik dan een kus op hun voorhoofd. Lief he? ;) En de jongere kinderen til ik wel op maar vertel ze altijd van, nu ga ik je weer loslaten en kun je weer zelf lopen. En meestal gaat het wel goed dan.
Dat is helemaal niet jamaica style, om dat soort dingen te zeggen. Termen als pedagogisch verantwoord bestaan hier niet. ;)
Luiers verschonen doe ik niet. Zou ik best wel willen maar dat is iets wat alleen de werknemers mogen doen. Hun zijn vooral druk met de was, koken, schoonmaken, luiers verschonen etc. En hierdoor hebben ze geen tijd meer om de kinderen aandacht te geven. Als de kinderen aan het spelen zijn, is dit vaak met 3 speelgoed dingen en een aantal kinderen loopt gewoon wat rond. Terwijl ze hier ongelofelijk veel speelgoed hebben. Ik heb de leidster gevraagd waarom dit is, en ze zei dat ze het speelgoed stuk maken. Hier ben ik het niet mee eens. Want ik vind dat ze moeten leren om er mee te spelen, en om te delen. Als ze geen kans krijgen leren ze het nooit. Dus ik geef ze vaak speelgoed en dan blijf ik erbij zodat ik kan begeleiden.
En soms ga ik en nog een andere vrijwilliger met ze naar het klaslokaal. Hier doen we dan dingen als, zingen, rekenen, tekenen en schrijven. Dit vind ik heel leuk. En merk dat mijn ervaring in het onderwijs hier goed van pas komt.
In totaal zijn er 4 vrijwilligers in het weeshuis. Ik en 1 frans meisje en 2 franse jongens.
Wat ik soms wel een beetje lastig vind is dat er ochtends vaak heel veel vrijwillgers zijn. Er komen ook mensen uit kerken die dan een week komen helpen. Toen ik de eerste dag kwam kijken viel mij dit direct al op. Soms zijn er net zoveel vrijwilligers als kinderen. En dit is natuurlijk heel goed voor het weeshuis maar ik heb dan niet meer zoveel te doen. Daarom ga ik nu ook af en toe de middag werken. Vandaag begin ik om half 4 en ben ik vrij om half 6. Ook wel lekker aangezien ik tijdens de weekenden vaak niet zoveel slaap krijg ;).
Vorig weekend zijn we met een 5tal meiden naar Port Antonio geweest. Het weekend daarvoor waren we nog met 9. De meeste vrijwilligers blijven maar 1 maand, waardoor je niet echt een vaste groep kunt krijgen. Ik had al een beetje gehoopt dat ik nog wat nieuwe mensen zou ontmoeten die langer bleven en dat is afgelopen weekend gebeurd. 2 duitse meisjes, die ook 2 maand blijven en een heel tof meisje uit australie. We vliegen allemaal in dezelfde week terug. En nog een huisgenoot uit NL die ook nog 2 maand blijft.
Afgelopen weekend in Ocho Rios was best relax. We waren met 19 vrijwilligers en iedereen ging beetje zijn eigen gang. Naast het op stap gaan, heb ik lekker op het strand gelegen. Het weekend daarvoor waren we met z'n 5en in Port Antonio en was het een beetje van, wat gaan we doen, hoelang blijven we hier nog, waar gaan we eten, etc. En dat was soms wel beetje irritant! ;) Ik ben nou 3 keer weggeweest met de andere vrijwilligers en alleen nog maar naar plaatsen waar ik al was geweest. Afgelopen weekend zelfs in hetzelfde hotel! Maar het zijn geweldige plaatsen dus mij hoor je niet klagen!
Weer een heel verhaal, ben ook heel benieuwd hoe het met jullie is! Dus laat wat van je horen! :)
Liefs!
Ik vond dat het wel tijd werd om wat meer te vertellen over mijn werk & over de weekenden weg.
Mijn introductie dag was op een vrijdag. De andere vrijwilligers gingen dat weekend naar Negril en ik wou graag mee! De introductiedag stelde niet zoveel voor. Veel gewacht en rondje door Mandeville gelopen. En bij het weeshuis gekeken. En normaal ga je op die dag ook naar de bank om geld te wisselen enzo maar ik wissel sowieso nooit en ik had het jm geld al. Om 1 uur gingen we verzamelen bij een bank, en ik stond samen met de introductiemevrouw bij de verkeerde bank. Haha. Maar goed, toen gingen we met een groep meiden richting Negril. Tijdens dit weekend kon ik nog niet helemaal ontspannen omdat ik net afscheid had genomen van Harmen en gewoon nog even aan het idee moest wennen dat het nu echt was begonnen. Maar het strand daar is heerlijk en we hadden 2 nederlanders ontmoet die bij de VPRO werkten en daar zijn we mee op stap geweest, dat was super gezellig.
Die maandag daarop was mijn eerste werkdag. Ik had vrijwel geen verwachtingen omdat ik niet wist wat ik kon verwachten. Tijdens het weekend in Negril had ik veel negatieve verhalen gehoord over de manier waarop ze hier soms met kinderen omgaan. Veel slaan & schreeuwen. Maar mijn weeshuis is gelukkig anders. Ik heb nog nooit gezien dat een kind werd geslagen. En je kunt echt merken dat ze hier om de kinderen geven.
Mijn werkdagen zien er als volgt uit. Ochtends ga ik om 8:40 weg, en loop ik naar een weg waar de taxi's rijden. Dan wacht ik op een lege taxi, en vraag ik of hij me naar boven kan brengen en dat ik de weg wel weet. Ik geef ze altijd 100 jm dollar (minder dan 1 euro). Dat is een hele redelijke prijs. Soms zijn ze het er niet mee eens maar dan vertel ik ze dat ik dat altijd betaal en dan is het goed.. ;)
Taxi's proberen regelmatig de prijs omhoog te gooien aangezien je blank bent. Het zijn allemaal route taxi's met een vaste prijs. Maar de lege taxi's die ik aanhoud waren niet van plan om die route te volgen, dus daar is geen vaste prijs voor..
Eenmaal in het weeshuis willen alle kinderen opgetild worden. In het begin tilde ik ze steeds op. Maar ik probeer ze nu te laten leren dat ze zich ook blij kunnen voelen zonder dat iemand ze vast houd. Ze zijn namelijk totaal niet zelfstandig, en willen constant aandacht. Heel logisch natuurlijk, maar wil ze graag meegeven dat ze ook zelf kunnen spelen en niet die constante aandacht nodig hebben. De oudere kinderen (ouder dan 5) vertel ik meestal dat ze groot genoeg zijn om zelf te lopen en geef ik dan een kus op hun voorhoofd. Lief he? ;) En de jongere kinderen til ik wel op maar vertel ze altijd van, nu ga ik je weer loslaten en kun je weer zelf lopen. En meestal gaat het wel goed dan.
Dat is helemaal niet jamaica style, om dat soort dingen te zeggen. Termen als pedagogisch verantwoord bestaan hier niet. ;)
Luiers verschonen doe ik niet. Zou ik best wel willen maar dat is iets wat alleen de werknemers mogen doen. Hun zijn vooral druk met de was, koken, schoonmaken, luiers verschonen etc. En hierdoor hebben ze geen tijd meer om de kinderen aandacht te geven. Als de kinderen aan het spelen zijn, is dit vaak met 3 speelgoed dingen en een aantal kinderen loopt gewoon wat rond. Terwijl ze hier ongelofelijk veel speelgoed hebben. Ik heb de leidster gevraagd waarom dit is, en ze zei dat ze het speelgoed stuk maken. Hier ben ik het niet mee eens. Want ik vind dat ze moeten leren om er mee te spelen, en om te delen. Als ze geen kans krijgen leren ze het nooit. Dus ik geef ze vaak speelgoed en dan blijf ik erbij zodat ik kan begeleiden.
En soms ga ik en nog een andere vrijwilliger met ze naar het klaslokaal. Hier doen we dan dingen als, zingen, rekenen, tekenen en schrijven. Dit vind ik heel leuk. En merk dat mijn ervaring in het onderwijs hier goed van pas komt.
In totaal zijn er 4 vrijwilligers in het weeshuis. Ik en 1 frans meisje en 2 franse jongens.
Wat ik soms wel een beetje lastig vind is dat er ochtends vaak heel veel vrijwillgers zijn. Er komen ook mensen uit kerken die dan een week komen helpen. Toen ik de eerste dag kwam kijken viel mij dit direct al op. Soms zijn er net zoveel vrijwilligers als kinderen. En dit is natuurlijk heel goed voor het weeshuis maar ik heb dan niet meer zoveel te doen. Daarom ga ik nu ook af en toe de middag werken. Vandaag begin ik om half 4 en ben ik vrij om half 6. Ook wel lekker aangezien ik tijdens de weekenden vaak niet zoveel slaap krijg ;).
Vorig weekend zijn we met een 5tal meiden naar Port Antonio geweest. Het weekend daarvoor waren we nog met 9. De meeste vrijwilligers blijven maar 1 maand, waardoor je niet echt een vaste groep kunt krijgen. Ik had al een beetje gehoopt dat ik nog wat nieuwe mensen zou ontmoeten die langer bleven en dat is afgelopen weekend gebeurd. 2 duitse meisjes, die ook 2 maand blijven en een heel tof meisje uit australie. We vliegen allemaal in dezelfde week terug. En nog een huisgenoot uit NL die ook nog 2 maand blijft.
Afgelopen weekend in Ocho Rios was best relax. We waren met 19 vrijwilligers en iedereen ging beetje zijn eigen gang. Naast het op stap gaan, heb ik lekker op het strand gelegen. Het weekend daarvoor waren we met z'n 5en in Port Antonio en was het een beetje van, wat gaan we doen, hoelang blijven we hier nog, waar gaan we eten, etc. En dat was soms wel beetje irritant! ;) Ik ben nou 3 keer weggeweest met de andere vrijwilligers en alleen nog maar naar plaatsen waar ik al was geweest. Afgelopen weekend zelfs in hetzelfde hotel! Maar het zijn geweldige plaatsen dus mij hoor je niet klagen!
Weer een heel verhaal, ben ook heel benieuwd hoe het met jullie is! Dus laat wat van je horen! :)
Liefs!
-
10 Juli 2012 - 10:48
HELLO:
Hello
I saw your nice profile,and something motivated me to communicate with you,My Dear in your usual time may it pleases you to write me back in email address ( jenicaithamar@yahoo.com ) so that i can send you my pictures and also tell you more about myself.A friendship is the foundation build on other relative things to come.May God bless you as i wait impatiently to hear from you. Your lonely friend,
jenica
( jenicaithamar@yahoo.com )
Hello
I saw your nice profile,and something motivated me to communicate with you,My Dear in your usual time may it pleases you to write me back in email address ( jenicaithamar@yahoo.com ) so that i can send you my pictures and also tell you more about myself.A friendship is the foundation build on other relative things to come.May God bless you as i wait impatiently to hear from you. Your lonely friend,
jenica
( jenicaithamar@yahoo.com )
-
10 Juli 2012 - 12:15
Rink:
Hee Maaike! Mooi om te horen hoe je aan het werk bent in het weeshuis en toch je eigen methodes doorzet;) Zie het helemaal voor me dat je de taxi-chaufeur even uitlegt dat je altijd het zelfde betaalt en dat hij jou daar ook gewoon voor moet brengen;) Je hebt ook een nieuwe lonelyfriend zie ik haha;)? xx Rink -
11 Juli 2012 - 23:39
Maaike Meindertsma:
Hee Rink!
Ja haha dat las ik ook net, beetje vreemd... Weet jij hoe dat je kan verwijderen? ;) En is wist dat jij dat grappig zou vinden, haha ik dacht zelfs aan jou toen ik dat schreef!! Ja zo gaat dat echt hoor, heb wel geleerd hoe ik voor mezelf moet opkomen in deze cultuur. Anders maken ze makkelijk misbruik van je. Maar dan heb ik het over de taxichaffeurs he, meeste mensen zijn gewoon leuk. Leuk dat je zoveel van je laat horen enzo! & jammer dat je niet aan het hamsteren bent vanacht! ;) Tot snel! xx -
18 Juli 2012 - 20:22
Agnes:
Hee ex-collegaatje! Wat leuk om je verhalen te lezen. Je vermaakt je prima zo te lezen, en top dat je de kinderen gewoon speelgoed blijft geven hihi. Liefs agnes. -
04 Oktober 2012 - 20:18
Lucy Teixeira:
hey maaike leuk verhaal hey kan je mij misschien ook tips omtrent werken en wonen in jamica ben ook op zoek om daar te gaan werken, vind het een heel leuk land wil zo snel mogelijk weg uit nederland
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
